ΙΣΤΟΡΙΑ

Όταν η Φλωρεντία επεκτάθει πέρα από το τρίτο τείχος της πόλης, πολλοί νέοι δρόμοι άνθησαν, τα λεγόμενα borghi: μία από αυτές, το Borgo San Jacopo, βρίσκεται στο Oltrarno και έχει διατηρήσει τη μεσαιωνική του δομή έως τις ημέρες μας.

Το Borgo San Jacopo βρίσκεται ανάμεσα σε δύο γέφυρες: Ponte Vecchio στα ανατολικά και Ponte Santa Trinita προς τα δυτικά. Η πρώτες ενδίξεις της ύπαρξης αυτής της οδού χρονολογούνται από τα τέλη του 12ου αιώνα, αν και ήδη από το 1050 ένα νοσοκομείο για προσκυνητές στο οδοιπορικό τους προς τη Ρώμη είχε ήδη κατασκευαστεί στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται ανάμεσα στο ανατολικό άκρο του δρόμου και του Ponte Vecchio.

Στις αρχές του 13ου αιώνα ορισμένες αμυντικές δομές χτίστηκαν για την προστασία αυτής της ακμάζουσας περιοχής της Φλωρεντίας: ένας φράκτης απο πασσάλους ανεγέρθηκε, που αργότερα εξελίχθηκε σε ένα πέτρινο τοίχο, και αρκετές σημαντικές οικογένειες έχτισαν εδώ οχυρομένα σπίτια, μερικά από τα οποία υπάρχολυν ακόμα. Δύο θρησκευτικά κτίρια είχαν επίσης χτιστεί στο Borgo San Jacopo: η εκκλησία του San Jacopo Soprarno, που ιδρύθηκε το 10ο αιώνα, η οποία έγινε το Μάιο του 2006 η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Ιακώβου Αδελφοθέου, και τα δώμάτα της πρώην Compagnia di San Jacopo, μια ένωση για το Ιωβηλαίο του 1300 με σκοπό την παροχή βοήθειας προς τους προσκυνητές.

Στο τέλος του δρόμου προς την κατεύθυνση του Ponte Santa Trinita υπάρχει το Palazzo Frescobaldi, η κατασκευές του οποίου συμπεριλαμβάνουν τμήματα που κατασκευάστηκαν σε διαφορετικές περιόδους, και η κρήνη των Buontalenti (17ος αιώνας).

Το Borgo San Jacopo είχε σχεδόν καταστραφεί ολοσχερώς από τους Γερμανούς το 1944: μετά τον πόλεμο ο δρόμος ανοικοδομήθηκε, με την αποκατάσταση όπου ήταν δυνατό της παλαιάς αρχιτεκτονικής των πύργων και σπιτιών και με την προσθήκη σύγχρονων κτιρίων των οποίων τα χρώματα και τα υλικά είναι εμπνευσμένα απο εκείνα των κατεστραμμένων κτιρίων.

Η Εκκλησία μας του Αγίου ΑποστόλουΑδελφοθέου περιέχει στοιχεία από διαφορετικές περιόδους και στυλ - από ρωμανικό στύλ έως και μπαρόκ.

Η Ρωμανική εκκλησία με τρία κλίτη χρονολογείται από το 12ο αιώνα, αλλά επιδιαρθρώθηκε αρκετές φορές και η αρχική της μορφή έχει βαθιά αλλοιωθεί: η πρόσοψη χαρακτηρίζεται από μια στοά που χρονολογείται στην αρχική εκκλησία, αν και βελτιώθηκε το 1580 με στοιχεία από την Εκκλησία από San Donato στο Scopeto που κατεδαφίστηκε το 1529 κατά τη διάρκεια της κατασκευής των οχυρώσεων. Το καμπαναριό που βλέπουμε σήμερα κτίστηκε το 1660 από τον Gherardo Silvani.

Το εσωτερικό τροποποιήθηκε τον 18ου αιώνα, όταν η Ridolfi Chapel κατεδαφίστηκε και ξαναχτίστηκε από Brunelleschi (ίσως να ήταν μια κλιμακωτή μείωση δεικτικό παράδειγμα του διάσημου Dome του καθεδρικού ναού, όπως λέει ο Vasari).

Στην πρόσοψη της εκκλησίας υπάρχουν κολλώνες και η πρόσοψη είναι διακοσμημένη με κεφάλια ζώων. Στο εσωτερικό της εκκλησίας βρίσκονται έντεκα παρεκκλήσια εμπλουτισμένα με επιχρυσωμένα stuccos. Οι τοιχογραφίες είναι έργα του Vincenzo Meucci και άλλων καλλιτεχνών της Φλωρεντίας του 17ου-18ου αιώνα. Πίσω απο τον Άμβωνα βρίσκεται ο πίνακας Δόξα του Αγίου Ιακώβου, ζωγραφισμένος από τον Matteo Bonechi.